ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ!!!

Ιανουάριος 1984, η μυστική συνάντηση του Δημήτρη Αναγνώστου και της στενής του φίλης Ωραιοζήλης ή Ρόζας, μητέρα της Τούλας και της Κατερίνας.

Η Ρόζα άκουγε και κοιτούσε συγκολισμένη τον Αναγνώστου, δεν πίστευε στ΄ αυτιά της όλα αυτά που άκουγε από το στόμα του φίλου της. Χρειάστηκαν ώρες ώσπου να μπορέσει να της εκμυστηρευτεί τις αμαρτίες του. Έπεσε από τα σύννεφα όταν άκουσε ότι μετέφερε ναρκωτικά για λογαριασμό κάποιων! Τι σημασία είχε αν χρειαζόταν τα λεφτά για τις θεραπείες της γυναίκας του, που τελικά δεν έσωσε,  η πράξη του ήταν αισχρή! Έμπλεξε κι ένα ακόμη άτομο στην υπόθεση αυτή, που δεν ήταν άλλος από τον μέλλοντα γαμπρό της, το Γιώργο Αγγέλου. Δεν μπορούσε μόνος του να επικοινωνεί με τους εμπόρους, χρειαζόταν και κάποιον στο ανάλογο πόστο. Όταν φυλακίστηκε ο Γιώργος, στην Ιταλία, φρόντισε με τους καλύτερους δικηγόρους να τον απαλλάξει από τις κατηγορίες, δίνοντας τα ονόματα των εμπόρων.

Η περιπέτεια του όμως αυτή του στοίχισε τόσο πολύ του Γιώργου, που δεν ήθελε να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα, ντρεπόταν και μόνο με τη σκέψη πώς θα αντίκριζε την Κατερίνα και την νεογέννητη κόρη του. Ευάλωτος όπως ήταν, το είχε ρίξει στο ποτό. Το ατύχημα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Βαριά τραυματισμένος από τους δυο ληστές, ήταν σε ένα νοσοκομείο της Ιαπωνίας εδώ και καιρό. Κανένας δεν έμαθε τίποτα, αφού δεν είχε κανέναν στον κόσμο.
- Κι ούτε πρέπει να μάθει κανείς ποτέ τίποτα, είπε η Ρόζα. Θα στείλεις ένα γράμμα που θα λέει ότι χάθηκε σε μια θαλασσοταραχή και δεν βρήκατε ούτε το  πτώμα του. Αν συνέλθει, να του πεις να εξαφανιστεί και να μην τολμήσει να ενοχλήσει καμία από τις κόρες μου. Δεν ξέρω αν σου έχει πει, αφού ήσασταν κολλητοί, ότι είχε παράλληλη σχέση και με τις δυο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, μόνο η Κατερίνα γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι, η Τούλα το έχασε. Άλλη φορά θα σου πω πώς και γιατί, τώρα προέχει η ηρεμία της Κατερίνας και της μικρής Σοφίας.

"Αν είχες μιλήσει τότε πατέρα.....αν!!!!!!"
Η Γιώτα κρατούσε στα χέρια της τα γράμματα που βρήκε στο συρτάρι του γραφείου του. Αποστολείς, Δήμητρα Μιχαήλ, η δική της Τούλα, Ωραιοζήλη-Ρόζα Μιχαήλ, η αυστηρή μητέρα των κοριτσιών και ξανά Δήμητρα Μιχαήλ, τέλος ένα ακόμη από τον Γιώργο Αγγέλου λίγα χρόνια μετά. Παραλήπτης σε όλα ο πατέρας της, Δημητρός Αναγνώστου, καπετάνιος του ποντοπόρου εμπορικού ναυτικού, πλοίαρχος του πλοίου EVIQUEEN το χρόνο που γεννήθηκε η μικρή Σοφία.

Κύριε Αναγνώστου,
είμαι η Δήμητρα η φίλη της κόρης σας της Γιώτας.
Όπως ίσως θα ξέρετε, ο Γιώργος Αγγέλου, ο ασυρματιστής του πλοίου σας, έχει δεσμό με την αδελφή μου την Κατερίνα. Έχει να δώσει σημεία ζωής εδώ και πολύ καιρό και ανησυχούμε. Θα 'θελα να σας ζητήσω μια χάρη, ενημερώστε τον ότι έγινε πατέρας, έχει μια όμορφη κόρη.
Πρέπει να έρθει και να αναλάβει τις ευθύνες του.
Όσο για το άλλο θέμα, ξέρει αυτός, δεν υπάρχει πια.
Σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ πολύ!!!!
Δήμητρα Μιχαήλ

Αγαπητέ Δημητρό,
έμαθα ότι η κόρη μου η Τούλα, σου έστειλε ένα γράμμα για να ενημερώσεις τον Γιώργο για την γέννηση της δικής του κόρης. Μην ξεχνάς την κουβέντα που είχαμε οι δυο μας στο γραφείο σου.
Έχει ΠΕΘΑΝΕΙ, κατάλαβες;
Θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα η εμφάνιση του. Η Τούλα, αν και δεν ήθελε το δικό της μωρό στην αρχή, ξανακύλησε κι έχει πάθει κατάθλιψη μετά το ατύχημα της.
Καλύτερα λοιπόν για το καλό και των τριών τους, να παραμείνει πεθαμένος.
Σε χαιρετώ
Ωραιοζήλη Μιχαήλ

Κύριε Αναγώστου,
δεν μπορώ να το πιστέψω, ούτε και η Κατερίνα μας, που βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Ήταν πολύ άδικο να χαθεί έτσι ξαφνικά ο Γιώργος. Τώρα πρέπει να μεγαλώσουμε με πολύ περισσότερη αγάπη τη μικρή μας Σοφία. Η Κατερίνα θέλησε να της δώσει το όνομα της μητέρας του σαν τελευταίο δώρο στη μνήμη του.
Σας χαιρετώ
Δήμητρα Μιχαήλ

Αγαπητέ Δημήτρη,
επιτέλους βγήκα από το νοσοκομείο και είμαι αρκετά καλά για να ταξιδέψω.
Επειδή δεν θέλω να χαθούμε, είσαι ο μόνος που μου φέρνει νέα από την αγαπημένη μου Κατερίνα και την αγαπημένη μου κόρη, σου γράφω για να σου πω πού θα πάω. Έχω έναν ξάδελφο στην Αυστραλία και του έγραψα πριν λίγο καιρό, μάλιστα είμαστε συνονόματοι, δυο αδελφών παιδιά. Μπορεί να με φιλοξενήσει για λίγο καιρό και να με βοηθήσει να βρω δουλειά, πριν επιστρέψει για πάντα στην Ελλάδα. Εδώ είχα σκοπό να έρθω με την Κατερίνα και την κόρη μου, αν δεν συνέβαιναν όλα αυτά που με βρήκαν. Εύχομαι κάποια στιγμή να βρω το θάρρος να πω την αλήθεια στις αγαπημένες μου, πριν να είναι αργά!!
Περιμένω νέα τους κι αν μπορέσεις και μια φωτογραφία της κόρης μου.
Ο φίλος σου
Γιώργος Αγγέλου

- Πάμε Ορέστη, πάμε σε παρακαλώ στο σπίτι της Τούλας, είμαι σίγουρη ότι κάτι θα βρούμε εκεί.
Κρατώντας σφικτά στα χέρια της τα γράμματα που έπεσαν από τη Γιώτα στο αυτοκίνητο, η Σόφη βιαζόταν να φτάσει μια ώρα πιο γρήγορα στο σπίτι της Τούλας.
Δεν ήθελε να τα διαβάσει τώρα, ήταν πολύ αναστατωμένη, ας πήγαιναν και μετά.
- Τόσα χρόνια μόνη της η θεία, χωρίς συγγενείς χωρίς φίλους, δε μπορεί κάπου θα έπρεπε να λέει τον πόνο της.
- Ίσως να είχε γράψει κάποια γράμματα, ίσως να κρατούσε ημερολόγιο.
Θα ψάξουμε παντού, σε κάθε πιθανό κι απίθανο σημείο.

- Δεν αντέχω άλλο Ορέστη, ψάχνουμε τόσες ώρες και δεν βρήκαμε τίποτα!!!
Στο μόνο μέρος που δεν ψάξαμε είναι το εικονοστάσι!!
- Τι είπες τώρα Σόφη μου; Εκεί έπρεπε να ψάξουμε πρώτα πρώτα, είναι η πιο κατάλληλη κρυψώνα για ημερολόγιο και κρυφά μυστικά!!!!
Φέρε γρήγορα τη σκάλα.

Δεν σου είπα εγώ; Να το, ένα μικρό ημερολόγιο.
- Άσε με να δω τι γράφει μέσα, Ορέστη!!!!!!

................................................................................................
.........................δεν έχω άλλα περιθώρια.
Δεν γίνεται να μείνω άλλο κλεισμένη στη σοφίτα που με έκλεισε "ο δεσμοφύλακας" η μάνα μας, πρέπει να φύγω, να πάω να βρω τον Γιώργο. Είπες ότι θα μεγαλώσεις το παιδί μου, αλλά το είπες πριν καταλάβεις ότι  είσαι κι εσύ έγκυος.
Όπου νά 'ναι θα έρθει ο Γιώργος και θα παντρευτείτε κι εγώ, εγώ τι θα απογίνω;
Εγώ θα είμαι ο περίγελος του χωριού, με παιδί χωρίς πατέρα
Σου είπα ψέματα ότι το παιδί είναι δικό του, δεν συνέβη ποτέ τίποτα μεταξύ μας, όσο κι αν το προσπάθησα.
Είναι καρπός μιας εφήμερης περιπέτειας, που δεν περίμενα να έχει τέτοια κατάληξη.
Πάντα εσύ ήσουν η τυχερή και η αγαπημένη όλων, δεν σου έλειπε τίποτα.
Θέλησα κι εγώ να πάρω λίγη από την ευτυχία σου.................
..................................................................................................
- Πού βρίσκομαι;
- Μην κουνιέσαι Τούλα, δεν κάνει να κουνιέσαι, είσαι στο νοσοκομείο.
- Γιατί, τι έγινε;
- Προσπάθησες να κατέβεις από τον φεγγίτη κι έπεσες στην αυλή, ευτυχώς πάνω  στα χόρτα που είχε μαζεμένα ο πατέρας μας για τα ζώα.
Εσύ δεν έπαθες και πολλά, ένα κάταγμα μόνο στο μηρό, το μωρό όμως αναγκάστηκαν να σου το πάρουν οι γιατροί με καισαρική τομή, μήπως και το γλυτώσουν, αλλά δυστυχώς το μικρό μας αγγελούδι κατάλαβε ότι ήταν ανεπιθύμητο και προτίμησε να γυρίσει στον ουρανό με τα άλλα αγγελούδια.

Αυτά ήταν τα λόγια που ανταλλάξαμε Κατερίνα μετά την προσπάθεια μου να φύγω από τη φυλακή μου.
Αν και θεωρούσα το "μικρό κουτάβι" όπως το έλεγα βάρος, όταν το έχασα κατάλαβα πόσο το αγαπούσα κι ας μην ήταν του Γιώργου.
Σαν μια σύγχρονη Μήδεια, θυσίασα το παιδί μου για να σας πονέσω όλους.
Δεν ξέρω τι με πιάνει ώρες ώρες κι ενώ σ αγαπώ πολύ, θέλω να σου πάρω όλα αυτά που σε κάνουν ευτυχισμένη......................................................................................................
...................................................................................
Τώρα που γεννήθηκε η κόρη σου, η μικρή Σοφία, θα πάω να μείνω στο σπιτάκι της γιαγιάς μας στην άκρη του χωριού.
Θα τη βλέπω από μακριά και θα την αγαπάω.
Φοβάμαι μήπως κάνω και σε κείνη κανένα κακό με τη ζήλια μου, όπως έκανα σε σένα.
Μακάρι να μην είχε χαθεί τόσο άδικα ο Γιώργος, θα είχατε κάνει μια ωραία οικογένεια.